Наскоро попаднах на подобно питане и се замислих. Обичам да знам какво предстои, мразя неведението, но сякаш по този въпрос бих искала да остана невежа Имам чувството, че узнавайки, ще опропастя останалите си дни или седмици, ако времето е наистина малко. А аз искам да живея като за последно, като нормален човек.
Аз бих го отворила, колкото и да се страхувам от прочетеното. Имам чувството че ще преосмисля много неща, които съм приела за даденост и ще променя отношението си към някои близки хора, с които сега понякога се държа незаслужено грубо.
Не, никога не бих се осмелила. По принцип не съм куражлийка, а след нещо такова, ще се срина сигурно. А и си харесвам живота такъв какъвто е, подобно писмо ще го промени кардинално. Доколкото се познавам, сигурно ще се изолирам от хората. А не искам.
Звучи направо зловещо. Не знам как бих постъпила. Хе искам да съм наясно, за да си подредя различно живота, евентуално. Хем пък може да се променя не по начина, по който предполагам. Кой знае как ще се държи, ако научи истината?
Определено ще искам да знам. Ама кой ще ми даде тоя плик, много ми е любопитно? Наистина, бих искала да разбера. Не ме е страх да науча, може би тогава ще заживея по-пълноценно и смислено.
Не бих посмяла. Някой може и да осмисли така живота си, да заживее по-пълноценно, но аз се познавам и не бих го понесла добре. По-скоро бих се отчаяла и бих наранявала повече близките си.
Бих го отворила, защо не? Дали ще умра днес или след 70 години има значение за мен. Ако знам, че ми остава малко време определено бих живяла по друг начин. Ще прекарвам повече време с близките си, ще пътувам повече, ще чета повече, ще се радвам на всичко около мен повече.