Не я харесвам много, но пред алтернативата да съм вкъщи и да нямам никаква финансова свобода, ми се струва направо добре. Междувременно си търся друга.
Дълго време се лутах какво точно искам да правя и тъй като не съм на 20, прецених, че е дошъл моментът да правя това, което ме прави щастлива. Но докато стигна до този извод изтече много вода. Не е трудно да пребориш разумните доводи и да послушаш сърцето си.
Когаот получа удовлетворение от работата си и го видя, се чувствам окрилена. Ако дълго време съм в рутина почвам да мисля, дори да я сменя, но истината е, че ми харесва много.
Не искам просто да живея - искам първо да обичам, а между другото да живея!