От около месец излизам с една жена, която е страшно привлекателна, чаровна, мила и каквото се сетите още. Има детенце на две години, с което общувам прекрасно! Няма брак, не е и имала – самотна майка. Работи страшно много, но се справя добре с баланса между детето, мен и домашните си задължения. Ако бях жена със сигурност щях да й завиждам!
Все още, обаче не зная какво да очаквам от тази връзка. Не съм оставал да приспя у тях, но мисля, че е рано за нея и детето. Но дали ще ми позволи, в един по-късен етап, да се приближа повече до детето? Какво мога да очаквам от тази връзка?

Наистина много я харесвам и мисля, че бих поел отговорността да бъда баща на синa й. Ако в един момент заживеем заедно няма да се налага да работи толкова много и ще има повече време за себе си и детето.
Би ли могло това да стане реалност, според вас?

